Apparatus 22, Gluklya, Ivana SpinelliNo Future But Poems 31.10—30.11.24
wydarzenia towarzyszące:
30.10 o godz. 19:00 na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu
Apparatus 22 o skarbach w fałszu, Ioanie Nemeș, Blank Auguri i innych środkach instytucji (w języku angielskim)
31.10 o godz. 19:00
Otwarcie wystawy No Future But Poems w galerii SKALA
31.10 w godz. 19:30—21:00
Performans Riddles – Apparatus 22 (w języku angielskim)
14.11 o godz. 19:00
Pokaz filmowy i spotkanie z artystką Gluklyą Natalią Pershiną-Jakimańską (w języku angielskim)
20.11 o godz. 11:00
Nieformalne rozmowy o sztuce z osobami senioralnymi (w języku polskim)
30.11 sobota
Finisażowe obiadowanie
Akty i momenty przeciwko wyłącznie administracyjnemu światu.
No Future But Poems to kolektywny projekt artystyczny, performatywny i interdyscyplinarny, który poszukuje transformacyjnej mocy praktyki poetyckiej, stosowanej wobec rzeczywistości. Osoby artystyczne poszukują delikatnych, dziwnych i kluczowych momentów poetyckich, aby wspólnie odsłonić złożoność otaczającego nas świata, omijając i sabotując aparat administracyjny, kontrolujący nasz czas i pragnienia. Prace Gluklyi, Apparatus 22 i Ivany Spinelli poruszają zagadnienia dotyczące politycznej i emocjonalnej wspólnoty. Akt poetycki staje się językiem, żywą, transparentną i rozproszoną materią, która przybiera formę praktycznej metodologii badania rzeczywistości poprzez język-działanie, napędzającej prace artystów, tworzącej przestrzeń generatywnej zabawy.
Praktyki artystyczne Ivany Spinelli, Apparatus 22 i Gluklyi splatają się w badaniu władzy, aktywizacji społecznej, wykorzystaniu języka oraz refleksji nad tematami wrażliwości i futuryzmu. Każda z tych praktyk, kwestionuje normy i zaprasza do krytycznego oraz kreatywnego dialogu na temat współczesnej rzeczywistości.
Prezentowane prace to tekstowe bodźce, instrukcje, polecenia i intelektualne mosty, które generują myśli i działania. Przestrzeń wystawy staje się miejscem przejścia, próbą uchwycenia nastroju, w którym jesteśmy zawieszeni, nieustannie czekając na przyszłość, która się nie wydarza. Na granicy nie-miejsca wystawa tworzy oniryczną przestrzeń inspirowaną subkulturami cyfrowymi, uchwytującą atmosferę zawieszoną między nostalgią a niemożliwymi przyszłościami, łączącą poetyckie elementy z poczuciem tajemnicy i zakłócenia. Ukryte w przestrzeni, prace mogą posłużyć jako wskazówki, komendy do aktywacji, by współtworzyć drogę wyjścia z naszej granicznej kondycji.
Integralną częścią projektu jest organizacja wydarzeń towarzyszących w Poznaniu, obejmujących pokazy, performansy i dyskusje poświęcone osobom artystycznym i ich praktykom.
Wystawa jest współfinansowana ze środków Wydziału Kultury Miasta Poznań oraz Departamentu Kultury Województwa Wielkopolskiego z siedzibą Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu.
- Mapka