Zapisz się do newslettera


    Zdjęcia © Tomasz Koszewnik
    1 / 17

    Archiwum Galerii Akumulatory 2, Archiwum Galerii AT, Bill Jenkins, Noa Glazer with Riki Elkayam, RESERVE AMES with Erika Ostrander and Christian TedeschiObjętość wysiłku (2) kurator: Jakub Czyszczoń
    7.11—23.12.2019

    Wystawa prezentuje prace artystów jako swoistą interpretację praktyk, w których istotne miejsce zajmuje posługiwanie się narzędziami spekulacji i domysłu. Równie ważny czynnik łączący te postawy stanowi konceptualizacja wysiłku – jako elementu procesu twórczego – oraz związanych z nim form reprezentacji: dokumentacji, obiektu sztuki, działania. Istotne jest dla nich wykorzystanie środków ukazujących technikę i okoliczności powstawania dzieła, inicjacji zdarzeń twórczych, a także ich konsekwencji. Pozwala to widzieć pracę artystyczną jako nieprzerwany proces, niekiedy wymykający się wyraźnie określonym konturom w postaci początku i końca.

    „Objętość wysiłku”można zastosować jako narzędzie myślowe do obserwacji medium procesu twórczego przyjmującego w poszczególnych praktykach inną postać. W kontekście pracy artystycznej to, co materialne oraz/lub efemeryczne coraz mocniej wymyka się prostym ekwiwalentom – tym bardziej kiedy nie bazuje wyłącznie na intencji pomnażania kapitału. Doszukiwanie się „prawdy”w procesie przyglądania się zjawiskom i rzeczom oraz snucie przypuszczeń znajduje się znacznie bliżej skonceptualizowanego procesu produkcji artystycznej niż spekulacja w jej rozumieniu ekonomicznym: przewidywania profitów i zysków wynikających z wahań wartości rynkowych.

    Metody i spekulacje zawarte w wystawie „Objętość wysiłku 2”odnosiły się do praktyk NET-u (manifestu ogłoszonego przez Jarosława Kozłowskiego oraz Andrzeja Kostołowskiego w 1971 roku) oraz jego kontynuacji jako Galerii Akumulatory 2. Zaangażowani w nie artyści, swoją działalnością wpisywali się w postulat zdefiniowania na nowo idei wymiany artystycznej. Czynili to nie tylko wobec ówczesnych problemów geopolitycznych oraz krytyki podległych im instytucji kultury; polegało to również – w moim odczytaniu – na odwracaniu hierarchicznie zorganizowanego porządku funkcjonowania sztuki.

    Założenie, iż proces twórczy jest nieprzewidywalny, otwarty na spekulację i eksperyment sprawi, że jego przebieg będzie stanowił główne pole dla najciekawszych odkryć.